leven tussen de woorden

Klein draaivermaak

Ik snijd de prei. De snelle ringen
dansen om het lemmet als jouw krullen
langs mijn klamme dijen en verhullen
nauwelijks hoe ook wij nog even zingen

konden, hard, niet te bedwingen
voor wij ons requiem met gulle
ronde tonen in hete olie zullen
smoren. Ik blijf het wringen

voelen. Roer mijn uitverkoren
heupen ver bij het fornuis vandaan,
want ach, wat ik doorsteek en opdreg
weet ik: telkens moeder, verloren
zoon. Kom, mijn lief, ik laat je gaan
en speel eens mee - voor onderweg.

Jacoline Vlaander